Terapia taktylna

Terapia stymulacji systemu taktylnego, jest koncepcją opartą na badaniach, które łączą zachowanie człowieka z procesami zachodzącymi w jego mózgu. Metoda ta została stworzona w oparciu o podstawy takich dziedzin jak neurologia, integracja sensoryczna czy psychologia.

W terapii taktylnej wykorzystuje się różne techniki masażu, które pobudzają receptory znajdujące się w skórze i aktywizują funkcje mózgowe i układ nerwowy. W trakcie terapii dostarczane są kontrolowane ilości bodźców sensorycznych dotykowych i proprioceptywnych, w celu uruchomienia naturalnych mechanizmów rozwoju i samoregulacji organizmu.

Stymulacja systemu taktylnego może być stosowana jako samodzielna terapia bądź jako terapia uzupełniająca inne metody terapeutyczne. Wspiera ona rozwój dzieci z różnego rodzaju zaburzeniami neurologicznymi czy zaburzeniami procesów integracji sensorycznej.

Terapia taktylna może być również stosowana zapobiegawczo i profilaktycznie, aby wyeliminować wystąpienie nieprawidłowości rozwojowych w przyszłości (m.in. u niemowląt i dzieci należącej do tzw. grupy ryzyka okołoporodowego).

Wskazaniami do stosowania terapii taktylnej są:

– mózgowe porażenie dziecięce,

– autyzm,

– agresywne zachowania,

– lęki i fobie,

– nadpobudliwość psychoruchowa,

– opóźnienia w rozwoju umysłowym,

– zaburzenia mowy.

Program neurokinezjologicznej terapii taktylnej propaguje holistyczne spojrzenie na człowieka, na jego rozwój i doświadczenie.